Makino Takashi: New works

#107: Build a community / scene.|#92: We’re a learning organisation.|#112: Spaces today don’t need to be curated, but occupied.|#117: Consider design, organisational structures and architecture as programme.|#59: Always protect the floor when painting (or pouring concrete)|#24: We invest long-term in individual artists’ careers, working over time in different contexts. This also applies to designers / web-developers / photographers / volunteers /…|#54: What about disabled artists?|#16: Kunsthal Gent will always be a construction site.|#68: Once in a while we need to get out of utopia and get something done.|#111: Do it together.|#98: The success of it will not lie in the result but in the process.|#64: Arrange a distribution of forces.|#120: The new type of art institute cannot merely be an art museum as it has been until now, but no museum at all. The new type will be more like a power station, a producer of new energy.|#5: Kunsthal Gent is a city where different identities collide in an ongoing exhibition without end date. New exhibitions are always a new layer in this ongoing story.|#84: The White Cube is a lie.|#119: Be a space of production.|#94: No objections? Just do it.|#4: Pay what you can.|#29: We make the program for the artist that we exhibit.|#124: Do less, do it better.|#15: Kunsthal Gent aims to be an extension of public space.|#132: Things will always look weird when you’re the first doing it.|#55: Keep basic human needs on the forefront.|#26: More artists, less borders.|#87: Always keep in mind there is something really special about being in a room that is 19 meters tall.|#107: Build a community / scene.|#92: We’re a learning organisation.|#112: Spaces today don’t need to be curated, but occupied.|#117: Consider design, organisational structures and architecture as programme.|#59: Always protect the floor when painting (or pouring concrete)|#24: We invest long-term in individual artists’ careers, working over time in different contexts. This also applies to designers / web-developers / photographers / volunteers /…|#54: What about disabled artists?|#16: Kunsthal Gent will always be a construction site.|#68: Once in a while we need to get out of utopia and get something done.|#111: Do it together.|#98: The success of it will not lie in the result but in the process.|#64: Arrange a distribution of forces.|#120: The new type of art institute cannot merely be an art museum as it has been until now, but no museum at all. The new type will be more like a power station, a producer of new energy.|#5: Kunsthal Gent is a city where different identities collide in an ongoing exhibition without end date. New exhibitions are always a new layer in this ongoing story.|#84: The White Cube is a lie.|#119: Be a space of production.|#94: No objections? Just do it.|#4: Pay what you can.|#29: We make the program for the artist that we exhibit.|#124: Do less, do it better.|#15: Kunsthal Gent aims to be an extension of public space.|#132: Things will always look weird when you’re the first doing it.|#55: Keep basic human needs on the forefront.|#26: More artists, less borders.|#87: Always keep in mind there is something really special about being in a room that is 19 meters tall.|

Artcinema OFFoff is verheugd Makino Takashi opnieuw te verwelkomen met nieuw werk. Makino – een van Japans meest productieve en avontuurlijke experimentele filmmakers – speelde in 2013 samen met Floris Vanhoof op de Nacht van de Experimentele Film om onze tiende verjaardag te vieren. Eerder dat jaar toonden we ook werk van hem en zijn partner Rei Hayama. Deze keer maakte Makino een selectie uit zijn nieuwste werk, stuk voor stuk voor het eerst vertoond in België. Na de voorstelling checkt hij in vanuit Yokohama voor een online Q&A!

“One of the few artists still earnestly committed to an ideal of grand spectacle, Makino Takashi crafts all-over abstractions that are uniquely overwhelming.” — Phil Coldiron

“Words feel woefully inadequate to describe Makino’s practice, where the abstract is drawn out of the real through the layering of images, flickers of light and the perpetual movement of dots and grains. Screen space is redefined with a flattened image surface that engulfs our peripheral vision and feels deeper the closer we focus our eyes.” — ICA London

Makino’s hypnotiserende films bestaan uit lagen op lagen van geluid, beeld en licht. Na zijn filmstudie aan de Nihon-universiteit ging Makino Takashi (1978, Tokyo) in leer bij de Quay Brothers in Londen om daarna terug te keren naar Japan. Tot 2004 werkte hij uitsluitend op pellicule. Na een hybride periode koos hij vanaf 2015 voor een volledig digitale werkwijze. Tot op heden bracht Makino meer dan veertig films uit, gaande van zijn vroegste kortfilm Eve uit 2002 tot zijn meest recente werk Anti-Cosmos uit 2022.

Makino staat erom bekend voor de soundtracks van zijn films samen te werken met het kruim van de avant-gardecomponisten, waaronder het Amerikaanse experimentele muziekgenie Jim O’Rourke (Sonic Youth, Gastr Del Sol), Tara Jane O’Neil, Chris Corsano, Mats Gustafsson (Fire!), Rutger Zuydervelt (Machinefabriek) en Liz Harris (Grouper). Dit collaboratieve karakter van zijn werk komt ook tot uiting in Makino’s verlangen om een steeds veranderend “derde beeld” te creëren tussen zijn eigen geprojecteerde beelden en degene die in de verbeelding van elke toeschouwer ontstaan.

We presenteren de nieuwe digitale remaster van Makino’s doorbraakfilm No is E (2006, 8mm-naar-video) waarin lichtdeeltjes op het wateroppervlak dansen als zwermen micro-organismen en zo langzaam het hele scherm bedekken. No is E was Makino’s eerste van vele samenwerkingen met niemand minder dan Jim O’Rourke, die de akoestische noise-achtige muziek creëerde op gitaar en verschillende elektronische instrumenten.

Voor Axis of Aion werkte hij samen met de Oostenrijkse video- en geluidskunstenaar Manuel Knapp. Zijn fantasierijke monochrome lijnbewegingen gaan een samenspel aan met de unieke organische diepte die Makino laag per laag creëert uit materialen als water en landschappen.

Double Phase is volledig op locatie gefilmd in Australië en laat beeld na beeld botsen in een cascade van bijna kosmische complexiteit. Makino keert zich tegen de simplistische en eenzijdige waarneming van de wereld en antwoordt met een intense, affectieve, doorleefde ervaring. De score is van de Australische componist Lawrence English.

Makino maakte zelf de muziek voor Microcosmos, een non-narratieve experimentele documentaire met 100 van zijn collages. Voor zijn nieuwste film, Anti-Cosmos, sloeg hij opnieuw de handen in elkaar met Lawrence English. Samen met de Noorse muzikant Lasse Marhaug verwerkten zij hun field recordings tot een diep en zenuwslopend arrangement. De score, die voornamelijk werd gecreëerd in het frequentiegebied onder de 1000hz, laat het lichaam van de kijker fysiek vibreren. Anti-cosmos verwijst naar de kracht die de kosmische orde doorbreekt.

Gevolgd door een online Q&A met Makino Takashi!

Programma

No is E [2K Digital Remaster]
JP • 2006/2022 • 23' • kleur • digitaal
Axis of Aion
AT/JP • 2019 • 13' • kleur • digitaal
Double Phase
AU/JP • 2020 • 25' • kleur • digitaal
Microcosmos
JP • 2021 • 11' • kleur • digitaal
Anti-Cosmos
JP • 2022 • 14' • kleur • digitaal

08.05.2023 20:00

Artcinema OFFoff

Prijs: € 8

Makino Takashi: New works