Steven Arnold: Luminous Procuress (16mm-print)
Luminous Procuress, de enige langspeelfilm van kunstenaar, mysticus en uomo universale Steven Arnold, is een odyssee van ongegeneerd hedonisme, die de grenzen van verbeelding en gender opzoekt om ze vervolgens volledig te verwerpen. De film is een viering van het anders-zijn, van panseksualiteit en het exotische. Steven Arnold schetst een anarchistische voorstelling van een seksuele utopie waarin gender abstract is en bevrijding absoluut.
Luminous Procuress was bij de release een underground-sensatie, maar de film werd jarenlang verloren gewaand en verdween vrijwel volledig uit de avant-garde canon. Nu, gerestaureerd in al zijn sensuele Kodachrome glorie, is de tijd eindelijk aangebroken om de film opnieuw te ontdekken.
Salvador Dalí bestempelde Luminous Procuress als “a work of genius” en hij noemde Steven Arnold zijn “prins”. Dalí organiseerde een uitgebreide vertoning van de film in de statige Versailles-zaal van het St. Regis Hotel in New York, een van zijn ‘Factory’-locaties waar hij salon hield. Hij nodigde tal van vooraanstaande New Yorkse kunstenaars uit, onder meer Andy Warhol die de film eveneens prees om zijn genialiteit en duizelingwekkende glamour.
Luminous Procuress begint met twee zwervende jongeren die een bezoek brengen aan het modernistische landhuis van de mysterieuze Procuress – gespeeld door Arnolds muze, model en jeugdvriendin Pandora. Door een magisch drankje worden ze meegesleept in de sensualiteit van haar betoverende koninkrijk. Zo maakt onder meer beat dichter Ruth Weiss haar opwachting in de film en is er een hoofdrol weggelegd voor het befaamde San Francisco drag gezelschap The Cockettes.
De soundtrack door elektronicamuzikant Warner Jepson overvleugelt de beperkte en bewust onverstaanbare dialoog. Van romantische intermezzo’s tot spacey drones, de akoestische en melodische composities staan tegenover een eerde ruige reeks van vroege Buchla-synthesizerstukken.
Luminous Procuress werd al vergeleken met Jack Smiths Flaming Creatures (1963), Kenneth Angers Inauguration of the Pleasure Dome (1954), Fellini’s Satyricon (1969) of James Bidgoods Pink Narcissus (1971) en loopt vooruit op de cinema van Ken Russell. Toen Arnold bij de première van deze film gevraagd werd of hij beïnvloed was door Jean Cocteau, antwoordde hij resoluut: “Ik ben Cocteau!”
Luminous Procuress wordt voorafgegaan door Jerovi, een belangrijk werk uit de queer en Latino underground cinema van New York. Hoewel enigszins overschaduwd door tijdgenoten Andy Warhol, Jack Smith en Kenneth Anger, gold de in Puerto Rico geboren José Rodríguez-Soltero (1943-2009) als van een van de belangrijkste figuren in de New Yorkse undergroundcinema van midden jaren ’60. Net als Luminous Procuress werd Jerovi volledig opgenomen in San Francisco – in dit geval niet in een voormalig industrieel wasserijgebouw in het Mission District, maar in het Golden Gate Park. Rodriguez-Soltero volgde daar les aan de San Francisco State University. Hij beschreef de film als zijn “seksuele onderzoek naar mythe van Narcissus.” Het is een gedurfd erotisch en droomachtig portret van Jeroví Sansón Carrasco, de opdrachtgever en financierder van de film. Jerovi presenteert een Narcissus van de periode van de seksuele revolutie in de jaren zestig, een belangrijke verschuiving tegenover de introspectieve en psychoanalytische invulling van narcisme door voorgaande queer experimentele filmmakers, zoals Jean Cocteau of Curtis Harrington. Zelfs binnen een schijnbaar bevrijd cultureel landschap was het een baanbrekende daad om een lichaam af te beelden dat zichzelf liefheeft, en dan zeker als dit lichaam behoort tot iemand van kleur die zichzelf in de spotlight zet. Als jurylid van het Ann Arbor festival voerde filmmaker Gregory Markopoulos een succesvolle strijd voor de publieke vertoning van deze “masturbatiefilm”. Het mooie mannelijke onderwerp, eerst gekleed in rijk brokaat, maar later naakt, wordt aanhoudend gefilmd in een weelderige tuin. Jerovi, gefotografeerd op overgesatureerde Kodachrome II-pellicule en zwelgend in natuurpracht en vleselijke aanbidding, werd door Jonas Mekas genoemd als een van de beste films van het jaar.
- Nagelnieuwe 16mm preservation & restoration print van Luminous Procuress uit Walker Art Center (Minneapolis) – eerste en unieke vertoning in Europa!
- Print Jerovi: The Film-Makers’ Cooperative New York
- Bevat seksueel expliciete inhoud
- In samenwerking met de Gentse LGBTQIA+ en cultcollectieven PinX en Kuru!
- Programma: Cis Bierinckx
