Deze website maakt gebruik van Cookies.

Meer informatie Aanvaarden

Agenda: Binnenkort ?

→ Film
→ 11:00

23 — 24.11.24

Mark Požlep: Everything Under (with a film by Jonas Mekas)

→ Film
→ 11:00

→ Splinter vzw
→ 18:30

woensdag 27.11.24

Splinter vzw:

Eye On Lebanon

→ Splinter vzw
→ 18:30

→ 13:00

vrijdag 29.11.24

Vrijdagavonden:

Eye On Palestine

→ 17:30

woensdag 04.12.24

Syllabus Reading Group#23: Jasmine Reimer — Witch Hunt Aesthetics

→ festival
→ 18:00

donderdag 05.12.24

Museumnacht:

Eye On Palestine

→ festival
→ 18:00

→ 20:00

vrijdag 06.12.24

Vrijdagavonden:

Koba De Meutter: 2018 — 2023

Volledig archief

Agenda: Archief

→ Film
→ 11:00

23 — 24.11.24

Mark Požlep: Everything Under (with a film by Jonas Mekas)

→ Film
→ 11:00

→ manoeuvre
→ Finissage
→ 14:00

vrijdag 22.11.24

manoeuvre:

Water Residu: Finissage Refuge

→ manoeuvre
→ Finissage
→ 14:00

Sluiten

→ Art Cinema OFFoff
→ Film
→ 20:00

maandag 28.10.24

Art Cinema OFFoff:

Benjamin Deboosere: Robinson Crusoe Is a Dick

”Met Robinson Crusoe propageerde schrijver Daniel Defoe zijn koloniale ideologie in de vorm van een‘waargebeurd’ avonturenverhaal. Zijn bedrieglijke sprookje werd over de hele wereld verspreid en rechtvaardigde de onderdrukking van en moord op miljoenen mensen. Driehonderd jaar later zijn achteloze hervertellingen en terloopse verwijzingen nog steeds schering en inslag in de populaire cultuur en daarbuiten. Het is een aanwijzing dat deze Brits-Europese propaganda, over een Engelsman die schipbreuk lijdt op een (on)bewoond eiland en een lokale‘kannibaal’ tot slaaf maakt, nog steeds wordt bekrachtigd binnen onze culturele moraal. Reden genoeg om de confrontatie aan te gaan met dit verhaal dat me als kind betoverde maar me als volwassene verontrust.” (Benjamin Deboosere)

Inkom: €8 / €5 (student)

→ Art Cinema OFFoff
→ Film
→ 20:00

Inkom: €8 / €5 (student)

De volledige titel van Deboosere’s langspeeldebuut luidt: Het leven en de vreemde verrassende avonturen van Robinson Crusoe die achtentwintig jaar helemaal alleen op een bewoond eiland leefde en zei dat het van hem was. De film beleefde zijn internationale première in de Bright Future competitie op het Internationaal Filmfestival van Rotterdam (IFFR). Benjamin Deboosere (die/hun) (1984, Brussel) maakte deel uit van Berlinale Talents 2024. Hun werken momenteel aan een tweede langspeelfilm, De onthoofding van Ousmane Sembene door de Franse commissie voor classificatie van cinematografisch werk (CCC).

Voorafgegaan door Jean-Marie Straubs Corneille-Brecht ou Rome, l’unique objet de mon ressentiment (2009)
Gevolgd door een gesprek tussen Benjamin Deboosere en Raouf Moussa
Programma: Atelier OFFoff (Raouf Moussa)

Tickets

Jean-Marie Straub & Cornelia Geiser: 'Corneille-Brecht ou Rome, l’unique objet de mon ressentiment'

Cornelia Geiser leest fragmenten voor uit stukken van Pierre Corneille (Horace, Othon) en Bertolt Brecht (Het verhoor van Lucullus). Geiser en Jean-Marie Straub slaan een brug tussen deze teksten uit verschillende tijdperken en confronteren de barbaarse heersers van het oude Rome, de koningen van het zeventiende-eeuwse Frankrijk, de fascisten van het Europa van de jaren 1930 en 1940 en, bij uitbreiding, de huidige machthebbers. Door terug te kijken naar deze teksten vanuit zijn kleine Parijse appartement in 2009, onthult Straub hun intertekstuele betekenissen en laat hij ze resoneren met het heden.

“Misschien is het niet eens een film,” vroeg Straub zich hardop af tijdens een nagesprek over Corneille-Brecht. Deze film bestaat inderdaad‘slechts’ uit een vrouw, Cornelia Geiser, die frontaal een tekst voorleest aan de camera in eenzelfde hoek van Straubs Parijse appartement (dat ooit van de moeder van Danièle Huillet was). De woorden, hun dramatiek en intonatie roepen echter massieve taferelen op, ultieme vonnissen, brandstichtingen, de‘collectieve haat’ van Rome,“l’unique objet de mon ressentiment” (“O Romen!‘t eenig kwaad, en oorzaak van myn klaagen”, Corneille), en gaat vervolgens nog dieper via het hoorspel van Brecht, waar een proces wegens oorlogsmisdaden plaatsvindt tegen een imperialist, misschien dezelfde imperialist, misschien een willekeurige imperialist. Het zou dwaas zijn om deze film minimalistisch te noemen, want zelfs als het geluid was uitgeschakeld, word je vervoerd door de kleurveranderingen in kleding en zonlicht. Fascinatie, magie en geloof maken integraal deel uit van Straub-Huillets cinema, te midden van hun totale tegendeel – analyse, kritisch vermogen en dwalende gedachten. (Andy Rector)

We presenteren de nieuwe kopie van het originele MiniDV-bronmateriaal.
De film heeft drie versies – A, B en C. Wij vertonen versie C, de enige met Engelstalige ondertitels (gemaakt door Misha Donat en Straub).

Benjamin Deboosere: Robinson Crusoe Is A Dick

Na een schipbreuk strandt de Engelsman Robinson Crusoe op een(on)bewoond eiland. De klassieke roman van Daniel Defoe is doorheen de geschiedenis al (te)veel verteld, maar nog nooit zo kritisch in beeld gebracht als in de film van Deboosere. Door de veronderstellingen die het mythische verhaal uitdraagt te ontmantelen, deconstrueert de film op brutale wijze een van de koloniale bakens van de Europese literatuur.

Deze film is niet zomaar een bewerking van Daniel Defoe’s roman Robinson Crusoe uit 1719. Het gaat in de eerste plaats om de culturele mythevorming waar het boek van aan de grondslag ligt: een witte man‘civiliseert’ de inheemse inwoners van een eiland en eigent zich het gebied toe. In deze tijd, waarin de roep om het dekoloniseren van de kunstwereld en aanverwante instellingen actueler is dan ooit, past Debooseres filmische interventie binnen een grotere beweging die als doel heeft de imperialistische ideologie te ontwrichten en te vervangen. Het resultaat is een unieke, subversieve film, satirisch en tegelijkertijd verrassend charmant, die zich ervan vergewist evenveel aandacht te besteden aan dieren en natuur als aan de dwaasheden van de door de mens geconstrueerde‘antropocene’ geschiedenis.

Het sterkste politieke wapen van de film is onomwonden humor: het narratief neemt de vrijheid om plots van richting te veranderen, de soundtrack bevat zowel namaak-militaire ontploffingen als een a‑capellakoor, converserende geiten zorgen voor een moment van reflectie, en onze kijk op kannibalen verandert voorgoed. Uiteindelijk wordt niets gespaard: religie, autoriteit, orde en gezag. Dankzij de fascinerende 16mm-beelden en de bijtend satirische en onverzettelijke visie laat de film niets van zijn doelwit heel. (Adrian Martin)

← →