#99: Evolve according to changing needs.|#87: Always keep in mind there is something really special about being in a room that is 19 meters tall.|#32: Be pan-gender polyphonic.|#81: Things come alive when there is friction.|#15: Kunsthal Gent aims to be an extension of public space.|#26: More artists, less borders.|#34: We pay artists.|#65: No excuses: Thursday morning, team meeting.|#58: Kunsthal Gent is a monument. If you plan to drill a hole, contact Tomas first.|#105: Kunsthal Gent is local in scale, but globally connected.|#59: Always protect the floor when painting (or pouring concrete)|#16: Kunsthal Gent will always be a construction site.|#120: The new type of art institute cannot merely be an art museum as it has been until now, but no museum at all. The new type will be more like a power station, a producer of new energy.|#19: Have fun at the exhibition.|#61: No all male install teams.|#74: Last one out turns of the lights.|#25: Never ask the artist to just present their work, ask them to co-create and co-organise the space.|#111: Do it together.|#92: We’re a learning organisation.|#131: A visitor who comes back after a week might discover new additions to the exhibition.|#70: Have the office space inside the exhibition space, it reminds of you what you are doing.|#82: Clean and sterile looks professional, but really boring.|#51: How do we invite the true unknown?|#4: Pay what you can.|#117: Consider design, organisational structures and architecture as programme.|#99: Evolve according to changing needs.|#87: Always keep in mind there is something really special about being in a room that is 19 meters tall.|#32: Be pan-gender polyphonic.|#81: Things come alive when there is friction.|#15: Kunsthal Gent aims to be an extension of public space.|#26: More artists, less borders.|#34: We pay artists.|#65: No excuses: Thursday morning, team meeting.|#58: Kunsthal Gent is a monument. If you plan to drill a hole, contact Tomas first.|#105: Kunsthal Gent is local in scale, but globally connected.|#59: Always protect the floor when painting (or pouring concrete)|#16: Kunsthal Gent will always be a construction site.|#120: The new type of art institute cannot merely be an art museum as it has been until now, but no museum at all. The new type will be more like a power station, a producer of new energy.|#19: Have fun at the exhibition.|#61: No all male install teams.|#74: Last one out turns of the lights.|#25: Never ask the artist to just present their work, ask them to co-create and co-organise the space.|#111: Do it together.|#92: We’re a learning organisation.|#131: A visitor who comes back after a week might discover new additions to the exhibition.|#70: Have the office space inside the exhibition space, it reminds of you what you are doing.|#82: Clean and sterile looks professional, but really boring.|#51: How do we invite the true unknown?|#4: Pay what you can.|#117: Consider design, organisational structures and architecture as programme.|
Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te verbeteren. Meer informatie

Opening: 25.01.2019 – 00:00

25.01—12.05.2019

Tentoonstelling

Gordon Douglas & Ash Reid:
Centre for Changing Hands

Sinds mei 2018 werkt CCA (Centre For Contemporary Art) Glasgow met performancekunstenaar Gordon Douglas (1990) aan een ‘performatieve audit’ van hun open-sourcebeleid: een programmeermodel dat gratis tijdelijk gebruik (in functie van publieke evenementen) mogelijk maakt van veel ruimtes en faciliteiten van CCA. Als onderdeel van deze audit werkt Douglas samen met kunstenaar Ash Reid (1984) aan de ontwikkeling van publieke en interne events rond het verlenen van toegang, verantwoordelijkheid en macht binnen CCA Glasgow’s structuur van gastvrijheid.

Door de recente brand in de Glasgow School of Art kwam CCA terecht in het gebied dat vanwege de brand was afgezet door de brandweer, wat bezoekers voor vierenhalve maand de toegang ontzegde. Aangezien CCA als organisatie gestructureerd is rond haar mogelijkheid om gastvrijheid te bieden aan andere organisaties, moesten veel events en projecten worden uitgesteld, geannuleerd of verplaatst naar een andere locatie. Het open-sourceprogramma werd hier het meest door geraakt, en dus werd dit een betekenisvol moment om na te denken over het vermogen van de organisatie om plaats te bieden aan de lokale artistieke gemeenschap. Kunsthal Gent nodigde Alex Misick uit, de programmacoördinator van CCA, om een ‘dakloos’ project van CCA onder te brengen in Gent, als een eerste experiment voor Kunsthal Gent in het hosten van andere organisaties.

Vertrekkend vanuit de historische rol van het Caermersklooster als een toevluchtsoord en refuge, hebben Douglas en Reid werk ontwikkeld dat voortkomt uit hun bezorgdheid over de privatisering van tijdelijk ruimtegebruik, lawaai en hiërarchieën in gebruik. De kunstenaars gebruiken de binnentuinen van Kunsthal Gent voor hun doorlopende oefening Centre for Changing Hands, bijvoorbeeld door bestaande tuinborden te lenen en hierop poëzie te laten verschijnen over de betekenis van het wieden van onkruid. Douglas en Reid presenteren ook ‘I ❤ CCA’, documentatie over hun recente performance op het heropeningsfeest van CCA Glasgow in december 2018.

I ❤ CCA
2018 – 19
Video, 14min 20sec

Centre for Changing Hands
2019
Performance

Gordon Douglas is een performancekunstenaar uit het Schotse Glasgow. Zijn onderzoek naar samenwerkingen liet hem toe voor projecten samen te werken met zowel kunstenaars als partners met een niet-artistieke achtergrond. Veel van zijn werk handelt over de dynamiek tussen samenwerkende partijen: de werkwijzen die nodig zijn om een saamhorigheidsgevoel te bestendigen; de sociale contracten die we onderschrijven als we toetreden tot groepen; en de genuanceerde en problematische relaties die we niet benoemen als we zeggen dat we ‘samenwerken’. In het verleden hield dit onder meer in: een nauwe samenwerking wat betreft strategieën voor toekomstbestendigheid bij The NewBridge Project en Travelling Gallery; cursussen rond performancekunst programmeren en faciliteren aan Edinburgh College en Hospitalfield in Arbroath (met Cicely Farrer); het bedenken en uitvoeren van een pantomime van ‘Jaak en de bonenstaak’ buiten het seizoen, met leden van de Albatross Artists’ Studios en het Community Theatre; en de productie van een reeks events die focust op de gewoontes die we in onze nabije omgeving verwerven, bij Platform in Easterhouse. Op dit moment werkt hij samen met CCA Glasgow aan een performatieve audit van hun open-sourcebeleid.

De performancepraktijk van Ash Reid (woont/werkt in Londen) weerspiegelt haar eigen ervaringen met ondersteunend werk en organiseren. In haar recente projecten nam ze onder meer technieken uit de cognitieve gedragstherapie en structuren rond rollenspel in games onder de loep, die tot uiting komen in onze communicatie met anderen, in de publieke en privésfeer. In de voorbije jaren werd Reid uitgenodigd als spreker en gastvrouw van een leesgroep voor LUX Schotland in Glasgow en Hospitalfield in Arbroath; performde ze op het muziekfestival van Wysing Art Centre met muzikante Liene Rozite; werkte ze samen met de groep Pond Scum voor evenementen in IMT Gallery en het Vestry Museum in Londen; en trad ze op op het Tectonics Festival in Glasgow, gecureerd door componist Ilan Volkov en opgevoerd door het BBC Scottish Symphony Orchestra. Reid was ook een vrijwillige medewerker van de Cinenova-werkgroep, een feministische filmdistributeur in Londen. Ze doet onderzoek als MPhil/PhD-kandidaat bij Goldsmiths aan de University of Londen (2018-2021).

Gordon Douglas & Ash Reid:
Centre for Changing Hands

Olivier Goethals, Spatial Intervention KHG01, 2019, foto © Michiel De Cleene

GERELATEERDE EVENTS