Crisis Of Masculinity is een installatie die bestaat uit een nagenoeg exacte replica van de opvallend blauwe stalen omheining in Muscle Beach Venice, Los Angeles (VS). Het werk werd door beide kunstenaars in het nieuwe Kunsthal Gent handmatig geassembleerd. Aan de hand van foto’s en met de hulp van iemand die ter plekke opmetingen deed, ontwikkelden ze een gedetailleerde reconstructie die werd ingebed in de architectuur van Kunsthal Gent.
Muscle Beach, oorspronkelijk gelegen aan het strand van Santa Monica, wordt gezien als de geboorteplaats van de fitnesshype en speelde een belangrijke rol bij het populariseren en legitimeren van de lichamelijke cultuur zoals we die nu kennen. Ten tijde van de Grote Depressie in de jaren ’30 investeerde de overheid er in openbare gymnastiektoestellen en fitnessapparaten en al snel werd het the place to be voor (het kijken naar) beroemdheden, acrobaten, gymnasten en bodybuilders. In 1952 verhuisde het intussen wereldberoemde Muscle Beach naar het iets verderop gelegen strand van Venice en verschoof het zwaartepunt naar bodybuilding.
Wie er nu een kijkje neemt, zal binnen de omheining vooral glimmende en afgetrainde lijven aantreffen. De plek daarbuiten is voorbehouden aan bewonderaars en iets mindere goden. Aan beide zijden is het een spel van zien en gezien worden. Het hek vormt daarbij zowel een fysieke als mentale barrière: wie binnengaat, stapt als het ware de circuspiste in. Van achter het massieve frame kijkt de toeschouwer naar het uiterlijk vertoon.
In Kunsthal Gent blijven de trainingstoestellen en het bijbehorend spierballengerol afwezig. Door de omheining als een ready-made uit haar oorspronkelijke context te tillen, komt de aandacht op de materialiteit van de constructie te liggen. Het ogenschijnlijk banale ontwerp, dat het midden houdt tussen een olifantenverblijf in de zoo en de omheining van de buurtspeeltuin, blijkt behoorlijk ingenieus en met veel vakmanschap in elkaar gezet – zo ondervonden ook de kunstenaars. In Kunsthal Gent valt ook het obstructieve karakter van het hek op. De bezoeker wordt in zijn of haar bewegingsvrijheid beperkt en zo gedwongen zich tot het obstakel te verhouden. Dat de tentoonstellingsruimte een gedesacraliseerd klooster is, en dus van oorsprong eerder een plek voor de geest dan voor het lichaam, voegt hieraan nog een extra betekenis toe.
In het creatieproces van Crisis Of Masculinity speelt de notie van arbeid eveneens een belangrijke rol. Het uitvoerende werk – van beton storten tot lassen – werd integraal in eigen hand gehouden. Van Herreweghe en Min doen dat zonder de scholing en routine die ervaren constructiewerkers hebben, maar compenseren dat met volharding en toewijding. Ze leren door te doen, vinden samen oplossingen voor de uitdagingen die ze tegenkomen en ontdekken zo de schoonheid van een goed ontworpen object.
De installatie zal voor onbepaalde tijd in Kunsthal Gent aanwezig blijven maar geleidelijk transformeren. Het is de ambitie om het hek mettertijd in stukken te snijden, om te verhuizen naar beeldenparken of privétuinen om zo als fremdkörper een eigen leven te leiden.