Niet de toekomst, maar het heden is ‘phygitaal’. Net als onze huidige alledaagse realiteit beweegt de nieuwe tentoonstelling Interplays van Felix Kindermann zich tussen het fysieke en het digitale. In reactie op de vraag van Kunsthal Gent om bij te dragen aan haar Endless Exhibition, maakte Felix Kindermann een virtuele versie van zijn 'Choir Piece' (eerder gepresenteerd in KANAL - Centre Pompidou (2020), KIT - Kunst im Tunnel (2020), S.M.A.K. (2019) en Museum Dhondt-Dhaenens (2019)).
Choir Piece is een levende sculptuur uitgevoerd door 16 zangers, maar omdat zo'n fysieke uitbundigheid niet mogelijk is in tijden van corona, maakte hij opnames van de 16 zangers, verspreid over het klooster. We horen deze stemmen, gereproduceerd door luidsprekers, die via een digitaal algoritme in een onvoorspelbare beweging door de ruimte circuleren. Voor het eerst verkent Felix Kindermanns onderzoek het terrein van de digitalisering, door de modulaire partituur Composition for Separated Musicians die de Amerikaanse componiste Natalie Dietterich in zijn opdracht maakte, te vertalen naar een virtueel, bewegend koor. We horen technisch ongeordende zangstemmen, die harmonisch toch bij elkaar passen.
Met dit werk zet Kindermann zijn verkenning van orde en chaos voort, terwijl hij zijn aandacht verlegt naar de verstoringen van perfectie in digitale processen. Wandelend door Kunsthal Gent passeren we clusters met delen van van witte schoenen. Bij nader inzien blijken de stapels schoenen 3D-prints te zijn, onnatuurlijk samengevoegd en bedekt met digitale ruis en scherp uit elkaar geknipt, als een 3D-puzzel die zijn machinaal productieproces verraadt. Kindermann heeft een aantal schoenen van de zangers in lage resolutie gescand en ze opnieuw samengevoegd als paren en groepen. Het resultaat is dat de in elkaar verstrengelde beelden van de scan de printer dwingen tot een eigen interpretatie, waardoor onvoorspelbare digitale ruis ontstaat. Verwijzend naar de ontbrekende lichamen van de zangers echoën alle fragmenten elkaar na, als afzonderlijke delen van een groter geheel. Zo ook hun stemmen, waarvan we nooit weten hoe het programma ze in beweging zet.
In het echte leven bestaat noch perfectie noch virtualiteit. De verstoorde schoensculpturen worden emblemen van dit dilemma, een existentiële frictie, waarop wordt gezinspeeld via dagelijkse gebruiksvoorwerpen uit de vrije tijd en een kapitalistische economie, niet-duurzame wegwerpproducten van een hyper-geïndividualiseerde samenleving. Terwijl het geluid door de ruimte galmt, lijken de sculpturen restanten te zijn, sporen van een wereld ertussenin, tussen realiteit en virtualiteit, perceptie en verbeelding.
Choir Piece (Virtuele bewerking, Kunsthal Gent versie), 2021
Concept en tekst door Felix Kindermann
Composition for Separated Musicians door Natalie Dietterich, in opdracht van Felix Kindermann
Uitgevoerd door Ghent Singers
Sopranen: Jolien De Gendt, Marion Bouwens, Blandine Coulon, Charlotte Schoeters
Alten: Estelle Lefort, Anna Nuytten, Sonia Sheridan Jacquelin, Jonathan de Ceuster
Tenoren: Henk Pringels, Timo Tembuyser, Leander Van Gijsegem, Ivan Yohan
Bassen: Andrés Soler Castano, Pieter Coene, Mark Trigg, Noah Thys
Sound edit door Jürgen De Blonde en Felix Kindermann
Opname door Jürgen De Blonde
Interplays werd mogelijk door de steun van Tascam.
Centraal in het veelzijdige werk van Felix Kindermann staat de menselijke relatie met onze omgeving en onze sociale structuren. Hij bevraagt onze verbondenheid en onze identiteit in een steeds meer gefragmenteerde samenleving en vertrekt daarbij vanuit de beeldhouwkunst. Hierbij is de ruimtelijk-sculpturale beweging van 'scheiding en verbinding' tegelijkertijd de thematische focus in relatie tot het samenleven in onze maatschappij. Door het bevragen van zowel onze individuele als collectieve lichamelijkheid, psyche en communicatie, onderzoekt zijn praktijk sociale, culturele en politieke tendensen.
Sinds 2012 onderzoekt Felix Kindermann in het bijzonder het sculpturale potentieel en de communicatieve dimensies van muziek en de menselijke stem. Door muzikale ensembles uit elkaar te halen en weer in elkaar te zetten, of het nu gaat om strijkkwartetten of koren, creëert Kindermann samenhangende entiteiten uit gefragmenteerde, disfunctionele delen. Zijn benadering suggereert dat de samenstellingen individuen laten schitteren op manieren die groepen verhullen, terwijl het potentieel en de grenzen van zelfbestuurde sociale lichamen worden uitgedaagd.
Kindermann (°1978, Keulen, Duitsland) woont en werkt in Brussel. Tot zijn recente tentoonstellingen behoren KANAL - Centre Pompidou, Brussel, België (2020); KIT - Kunst im Tunnel, Düsseldorf, Duitsland (2020); S.M.A.K., Gent, België (2019); Fondation CAB, Brussel, België (2019); Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle, België (2019); Staatliche Kunsthalle Baden-Baden, Duitsland (2015). Toekomstige tentoonstellingen zijn onder meer gepland in Lewis Center for the Arts, Princeton, VS; Simultanhalle en Museum Ludwig, Keulen, Duitsland. Kindermann, die een MFA in Industrial Design behaalde aan de HfbK (Hochschule für bildende Künste Hamburg) en een MFA aan Sint-Lukas Brussel in 2010, is momenteel gastprofessor Mixed Media aan Sint-Lucas Gent.