LOOPS:
'Organizing Bodies'
Alex Martinis Roe – Alliances (2018, FR/AU, 24')
Clara Pacotte – Cuirasse bientôt cloutée d'or (2018, FR, 46')
Kym Ward – Gestation (2019, UK, 4')
Programma: Sven Dehens
Voor LOOPS werden drie films geselecteerd uit het afgelopen OFFoff-season. Door deze films te hernemen, blikken we terug op de programma's waar ze deel van uitmaakten en herconfigureren we hun betekenis door ze samen in loop te screenen. Tegelijk kijken we vooruit naar de toekomstige ambities van Art Cinema OFFoff in Kunsthal Gent.
Het afgelopen seizoen stond de gedeelde ruimte van cinema centraal: de geënsceneerde en gemonteerde ruimte binnen de films zelf, maar even goed ook de cinemaruimte en de verschillende manieren waarop filmmakers, curatoren, gasten en het publiek elkaar hier kunnen ontmoeten. Gedurende het hele seizoen werd het maken van films, het denken over cinema en het kijken naar films opgevat als een manier om ‘lichamen te organiseren in ruimte en tijd’. We stelden niet alleen de experimentele mogelijkheden van de filmruimte ter discussie, maar onderzochten ook het potentieel van een 'reparative cinema'. Hoe kan een herinrichting van de filmruimte model staan voor een reorganisatie van de publieke sfeer? Maar ook meer concreet: wie wordt verwelkomd in die filmruimte en hoe worden ze daar onthaald?
Hieruit kwam een onderzoeks- en vertoningsprogramma voort met uiteenlopende en experimentele formats. Programma's als Circles of Cinema, Reading (met) Abigail Child, 'het is een vreemd realisme, maar het is een vreemde realiteit', Broadcasting Radio Triton en Disassemblies 9 combineerden filmvertoningen met gesprekken, presentaties, lezingen en een live-radio.
LOOPS wil deze drie films en hun (programmatorische) contexten weer beschikbaar maken, heen en weer gaand tussen toen en nu, door te hernemen, te herbekijken en opnieuw te verbeelden.
Alex Martinis Roe, ALLIANCES (2018, FR/AU, 24', digital)
In Alliances interviewt Alex Martinis Roe tien geëngageerde feministen in Parijs. De film werd opgenomen in het Centre Pompidou, de Université Paris VIII en de omliggende buitenwijk van Saint Denis. De relaties tussen het centrum en de periferie van de stad raken zo verstrengeld met feministische geschiedenissen. De geïnterviewden komen uit verschillende posities, achtergronden en beroepen. Samen verkennen ze de erfenis van de vrouwenbevrijdingsbeweging die in 1968 in Parijs werd ingezet. Elk van hen heeft een ontmoeting met een feministische voorganger, als haar persoonlijke link met een onderdeel van de feministische geschiedenis. Door de verweven biografieën van deze verschillende generaties wordt de herdenking van de vijftigste verjaardag van 1968 op vandaag betrokken en verbonden met dekoloniale bewegingen. De film wijst op de noodzaak om een bondgenootschap – een solidariteit-in-verschil – te vormen tussen de feministische bewegingen over tijd en ruimte heen. Martinis Roe onderzoekt hoe interpersoonlijke relaties en ontmoetingen bijdragen aan de ontwikkeling van een radicaal denken. Door momenten van uitwisseling, gezamenlijke inspanning en solidariteit uit te lichten, legt ze de nadruk op de kracht van de gemeenschap en onderzoekt ze of er een verband bestaat tussen de feministische, dekoloniserings- en ecologische bewegingen.
Alliances werden gepresenteerd tijdens het programma Circles of Cinema, ons eerste programma in Kunsthal Gent, in november 2018. Naast Alex' film presenteerde Caroline Godart haar boek The Dimensions of Difference waarin ze film, montage en cinematografie beschouwt als een manier om 'lichamen in ruimte en tijd te organiseren'. Op basis van de geschriften van onder meer Luce Irigaray richt Godart zich op seksuele verschillen binnen cinema. De herprogrammering van deze specifieke film gaat een dialoog aan met Kunsthal Gent en haar beoogde strategieën van collectiviteit en gedeelde ruimte binnen een ‘endless exhibition’ waarin het verleden in het heden verschijnt.
Alex Martinis Roe (geboren in 1982, Melbourne) woont en werkt in Berlijn en Canberra. Haar werk onderzoekt de geschiedenis van feministische groepen. Ze zoekt naar mogelijke verbindingen tussen verschillende contexten en generaties. Ze heeft haar eigen techniek ontwikkeld voor het redigeren van verhalen, waarbij ze sociale verworvenheden uit het verleden tastbaar maakt en in het heden activeert.
Clara Pacotte, CUIRASSE BIENTÔT CLOUTÉE D'OR (2018, FR, 46', digital)
In 2074 ontdekt de verteller van Cuirasse bientôt cloutée d'or de sporen van een overwegend lesbische subcultuur van de jaren 2050. De film is een docu-fictie over het verleden van de toekomst en fungeert als prequel op Le parking, Etage 63, een reeks teksten over een fictieve gemeenschap op een verlaten parking die werd overgenomen door lesbiennes. De film is vermoedelijk gemaakt door de dochter van een van hen. Zij pluist de archieven uit van 'wxmxn' (een transinclusieve spelling van 'vrouw') die later deel gingen uitmaken van de parkeergemeenschap.
Cuirasse bientôt cloutée d'or werd vertoond tijdens ons programma 'it is a strange realism, but it is a strange reality', gecoproduceerd met feeelings, een door kunstenaars gerunde projectruimte in Brussel onder leiding van Anouchka Oler en Camille Gerenton, en Elena Betros Lopez. Het programma vond plaats in de Projectiezaal in Brussel. De samengebrachte werken en praktijken onderzoeken samen hoe een 'reparative agency' ons kan helpen omgaan met opgelegde en cultureel ingezonken verhalen, of het nu om fictie of het publieke discours gaat. Het programma had bijdragen van Emilie Notéris, Les Insoumuses, Kalinda Vary, Elena Betros Lopez en Clara Pacotte.
Clara Pacotte (1992, FR) experimenteert met video tussen fictie en documentaire. Ze is een speculatieve fictieschrijfster die sociale alternatieven verkent waarbij gender- en gemeenschapskwesties in vraag worden gesteld. Haar boek Mnrvwx over de ontdekking van een planeet met een non-binaire gemeenschap werd gepubliceerd in 2017 (ed. Oparo). Ze maakt deel uit van The Cheapest University, een collectieve workspace in Parijs. Binnen Cheapest richtte ze samen met Charlotte Houette de werkgroep EAAPES op over gendervraagstukken en feminisme in sciencefiction/speculatieve fictie. De derde publicatie met EAAPES' onderzoek verscheen in april 2019.
clarapacotte.hotglue.me.me
ig: @claravite @eaapes
Kym Ward, GESTATIONS (2019, UK, 4', digital)
Gestations is een video over de correlatie tussen Anglicaanse kerken, de koloniale geschiedenis van de suikerhandel en de glucoses (suikers) die ons lichaam voeden. Gestations maakte deel uit van ons programma Disassemblies 9: Guts/ Gusts (zweren), gecoproduceerd met KIAD.
Disassemblies 9 vond plaats in maart 2019 in Kunsthal Gent. Het programma bestond uit een lezing – The Body in the System – door Vanessa Agard-Jones, een performance van Toon Fibbe, een geluidswerk van Katharina Zimmerhackl, een tapijt van Hana Miletic met Globe Aroma, en films van Sarah Browne, Rory Pilgrim, Karisa Senavitis en Kym Ward. Het programma onderzocht verschillende relaties tussen onze interne, biologische systemen en de wereldwijde bewegingen van het postkoloniale kapitalisme. Disassemblies zijn een reeks uiteenlopende events die door KIAD worden geprogrammeerd. Vroegere evenementen zijn onder meer filmvertoningen, poëzielezingen, een voordracht/tarotlezing, een ‘Hate Party’, een publicatie/symposium en performances.
‘Knowledge is a Does' (KIAD) begon in het voorjaar van 2014 als sociaal geëngageerde leesgroep aan de Jan van Eyck Academie. De oorspronkelijke leden zijn Alexis Blake, E.C. Feiss, Toon Fibbe, Ilke Gers, Conny Karlsson Lundgren, Hana Miletić, Karisa Senavitis, Kym Ward en Katharina Zimmerhackl. De groep ontleent zijn naam aan een essay van Eve Kosofsky Sedgwick, de Amerikaanse literatuurcritica en -wetenschapper die queer theory mee op de kaart zette. Kosofsky Sedgwick’s ideeën over 'reparative reading' inspireerden KIAD bij wat en hoe er gelezen wordt. Zonder hun praktijk als zodanig te benoemen, onderneemt KIAD verschillende vormen van 'reparative reading', en probeert het een vorm van studie te ontwikkelen - van wat ze lezen, van de institutionele politiek om hen heen, en van zichzelf, die verder gaat dan een kritische deconstructie. KIAD blijft, in nieuwe constellaties, samenkomen om te begrijpen wat er vandaag allemaal speelt.
Kym Ward (1982) woont en werkt in Bidston, Liverpool, UK. Ze is één van de oprichters van het Bidston Observatory Artistic Research Centre, een studiecentrum zonder winstoogmerk, die goedkope, tijdelijke plekken aanbiedt aan kunstenaars, schrijvers, academici, performers, enz. BOARC is gastheer van Domes FM, het online radiostation dat ons programma 'Broadcasting Radio Triton' presenteerde tijdens de opening van Kunsthal Gent in januari 2019.
LOOPS:
'Organizing Bodies'
